GĂłwny bohater powieści Walter E., producent muzyczny, samotnik i pieniacz postanawia popełnić samobĂłjstwo. Zanim ostatecznie wymiksuje się spośrĂłd żywych chce jednak wyrĂłwnać rachunki, nadać swoim fanaberiom znaczenie, rozliczyć teraźniejszość, ktĂłrą zafascynowani prze’ i przyszłością rĂłwieśnicy zdają się lekceważyć. Jad, ironia, seks, używki i muzyka nakręcają bohatera, ktĂłry lubi stawiać się w roli sędziego. Czy jednak plan Waltera okaże się rĂłwnie przemyślany, jak jego tyrady o szalonych czasach, w ktĂłrych przyszło mu (nie) żyć? Piotr Szmidt czyli Ten Typ Mes brawurowo wjeżdża w krainę prozy bez jakichkolwiek hamulcĂłw.

Milenialsi przestają być najmłodszym pokoleniem na rynku pracy. Stopniowo awansują w firmowej hierarchii, zajmując coraz wyższe stanowiska. Są przedsiębiorczy i zdeterminowani, by pokazać, na co ich stać.

Milenialsi zarządzają to trzecia, po Milenialsach w pracy i Zarządzaniu milenialsami książka Espinozy poświęcona pracownikom z generacji Y. Tym razem, wspĂłlnie z Joelem Schwarzbartem, Espinoza pomaga odnaleźć się milenialsom w świecie po awansie. By to zrobić, wykorzystuje lata doświadczeń, badań i rozmĂłw z pracownikami i pracodawcami. To wymarzony poradnik dla milenialsĂłw, ktĂłrzy chcą sprawdzić się w roli menedżerĂłw i szefĂłw oraz zastanawiają się nad powierzeniem młodszym podopiecznym poważniejszych zadań.

Podobnie jak w przypadku pojawienia się pokolenia Y na rynku pracy, rĂłwnież w ich awansach autorzy dopatrują się szansy na pojawienie się nowej jakości w zarządzaniu. Połączenie ich ambicji, młodego wieku i życiowej postawy - innej niż w przypadku poprzednich szefĂłw - może sprawić, że rola i pozycja menedżera mogą ulec zmianie. Zdaniem pracownikĂłw liderzy z pokolenia Y są pełni energii, dysponują świeżym spojrzeniem, mają otwarte umysły, są wyrozumiali i pomocni i skupiają się na budowaniu relacji. Jednak by uwolnić ten potencjał, milenialsi muszą poradzić sobie z ogromną presją - zarĂłwno ze strony przełożonych, jak i swoich rĂłwieśnikĂłw.

Z jednej strony milenialsi chcą za wszelką cenę spełnić oczekiwania tych, ktĂłrzy im zaufali i powierzyli nowe obowiązki. Z drugiej - prĂłbują pozostać utrzymać relacje z kolegami, ktĂłrzy pozostali niżej od nich w hierarchii służbowej. Wszystko to oddziałuje jeszcze na system wartości milenialsĂłw, ktĂłrzy przede wszystkim cenią sobie m.in. niezależność, autentyczność i pozostawanie w zgodzie ze sobą. Espinoza i Schwarzbart pokazują nie tylko, jak poradzić sobie z tym wszystkim, lecz także, jak mimo początkowych przeszkĂłd, porozumieć się ze starszymi pracownikami, zdobyć zaufanie innych milenialsĂłw i zostać świetnym szefem.

Roszczeniowi, leniwi, niecierpliwi i nielojalni - milenialsi nie cieszą się popularnością wśrĂłd pracodawcĂłw. Stopniowo przejmują jednak rynek pracy i już niedługo stanowić będą najliczniejszą grupę pracownikĂłw na świecie. Już niebawem szefowie staną więc przed wyborem: dogadać się z milenialsami albo co kilka miesięcy otwierać nowe rekrutacje w oczekiwaniu na pokolenie myślące podobnie do nich, ktĂłre może nigdy nie nadejść.

Zarządzanie milenialsami to drugie wydanie klasycznej pozycji Espinozy i Ukleji. Korzystając z literatury, kontaktĂłw z firmami oraz własnych, poszerzonych badań autorzy pokazują, że problem może nie tkwić w milenialsach, lecz w menedżerach i tym, w jaki sposĂłb podchodzą do pracownikĂłw.

Roszczeniowi? CĂłż, tylko wtedy, kiedy odpowiednie wynagrodzenie potraktujemy jako niezwykły przywilej. Leniwi? Jeśli tylko uwierzą w znaczenie tego, co robią, będą w stanie pracować dniami i nocami - ale niech nikt nie oczekuje od nich, że będą zadowoleni z siedzenia w biurze przez osiem godzin. Nieposłuszni? Szef to ktoś, komu wyjątkowy szacunek należy się z powodu jego stanowiska, a polecenie, jeśli nie ma sensu, nie stanowi wartości samo w sobie.

GłĂłwny trzon książki stanowi przewodnik po wartościach szczegĂłlnie ważnych dla milenialsĂłw, a ktĂłre często stają się punktami zapalnymi konfliktĂłw w firmie: chęć elastycznego łączenia pracy z życiem osobistym, potrzeba wyrażania siebie i kreatywności, samodzielność oraz dążenie do budowania relacji. Na podstawie odpowiednio dobranych przykładĂłw autorzy pokazują, w jaki sposĂłb załagodzić spĂłr i wykorzystać każdą z tych cech do skutecznego zmotywowania milenialsĂłw do pracy. Ich zdaniem to nie tylko możliwość, ale przede wszystkim konieczność: menedżerowie, ktĂłrzy zdecydują się okopać na swoich pozycjach i zrezygnować z porozumienia, narażą swoje firmy na ogromne straty.

Espinoza i Ukleja opisują zupełnie inne pokolenie niż to, ktĂłre znamy z branżowych czasopism i medialnych debat. Milenialsi, z ktĂłrymi rozmawiali, to ludzie zdeterminowani i chętni do pracy, ktĂłrzy - być może jako pierwsze pokolenie od długiego czasu - głośno mĂłwią o tym, czego chcą i co im się należy. W rzeczywistości bowiem ich pragnienia i cele jako pracownikĂłw nie rĂłżnią się zbytnio od tych, ktĂłrymi kierowali się ich starsi koledzy i koleżanki. "Każdy pracownik - piszą autorzy - chce tego, czego milenialsi: spełnienia, uznania, doceniani i wynagrodzenia".